Ελευθεροτυπάκια

Το σχολείο, αποτελεί βασικό φορέα κοινωνικοποίησης και ο ρόλος του είναι ουσιαστικός, από τη βαθμίδα του νηπιαγωγείου μέχρι και τις ανώτερες βαθμίδες. Ένα συχνό πρόβλημα που παρατηρείται είναι η δυσκολία προσαρμογής των παιδιών στο νέο περιβάλλον. Τα παιδιά της προσχολικής ηλικίας καλούνται να βιώσουν τη «συνύπαρξη» και τη «συνεργασία» σε ένα περιβάλλον διαφορετικό από αυτό της οικογένειας` ένα περιβάλλον με ρητούς στόχους και κανόνες. Εκτός από το «άγχος του αποχωρισμού» ή την υπερπροστασία των γονιών, οι παιδαγωγοί καλούνται (ιδιαίτερα τους πρώτους δύο μήνες του σχολικού έτους), να διαχειριστούν και την προσπάθεια των παιδιών για ένταξη στο νέο χώρο και για σύναψη φιλικών δεσμών. […]

Η περίοδος προσαρμογής στον παιδικό σταθμό αποτελεί ένα στοίχημα και για τις δύο πλευρές. Οι γονείς χρειάζεται να επιτρέψουν στο παιδί τους να τους «αφήσει» και το μικρό παιδί να μπορέσει να «αφεθεί» με ασφάλεια σε ένα νέο περιβάλλον με καινούργια πρόσωπα. Πιθανόν τις πρώτες μέρες το παιδί να αναζητά τη μητέρα του ή το πρόσωπο το οποίο κυρίως το φρόντιζε ως τότε. Οι συμπεριφορές μπορεί να ποικίλουν από έντονο κλάμα ή τάση για απομόνωση και άρνηση να αφήσει το άτομο που το συνοδεύει. […]

Η σημασία του παιχνιδιού για τη σωστή ανάπτυξη του παιδιού, έχει επισημανθεί από την επιστήμη της παιδαγωγικής, της ψυχολογίας, της κοινωνιολογίας κλπ. Μέσα από το παιχνίδι το παιδί εκφράζεται, ενεργοποιείται, εξελίσσεται, ψυχαγωγείται, κοινωνικοποιείται και αναπτύσσει την επιδεξιότητά του. […]

Φωνούλες ζωηρές, ένταση, αγωνία, χαμόγελα, μάτια που λάμπουν και προσδοκούν, χεράκια σηκωμένα ανυπόμονα… Μόλις έχω ανακοινώσει στα παιδιά πως θα συζητήσουμε την προετοιμασία της γιορτής και τη συμμετοχή τους σ’ αυτήν. […]

(θεματική ενότητα σχεδιασμένη για τα παιδιά του νηπιακού τμήματος)

Θρησκευτική Προσέγγιση – Ιστορική Αναδρομή

Η 25^η Μαρτίου είναι διπλή γιορτή για τους Έλληνες. Σαν αυτή τη μέρα, πριν από πάρα πολλά χρόνια, η Παναγίτσα έμεινε έγκυος στον μικρό Χριστούλη. Την επισκέφθηκε ένας Άγγελος και της έδωσε έναν λευκό κρίνο. Της είπε ότι ο Θεός τη διάλεξε για να φέρει στον κόσμο τον Υιό του τον αγαπητό. Ονομάζουμε αυτή τη μέρα Ευαγγελισμό και τη γιορτάζουμε κάθε χρόνο από τότε.

Πολλά χρόνια αργότερα στην Ελλάδα, που ήταν σκλαβωμένη για 400 χρόνια, κάποιοι πολύ γενναίοι Έλληνες διάλεξαν αυτή την Άγια Μέρα για να ξεκινήσουν την Ελληνική Επανάσταση, μια μεγάλη προσπάθεια, που με την ευλογία της Παναγίας θα τους χάριζε την ελευθερία και θα τους γλίτωνε απ’ τους κατακτητές…  […]

Όταν ήταν μωρό, η πιπίλα ή το μπιμπερό τη νύχτα σας ήταν, μερικές φορές, πολύτιμα…
Τώρα που έχει περάσει τα δύο χρόνια, αυτό το πράγμα που κρέμεται συνεχώς από το στόμα του ή το μπιμπερό με το νεράκι, που συνεχίζει να ζητάει όταν πλαγιάζει, σας σπάει τα νεύρα.  

Γιατί πρέπει να πείσετε το παιδί να τα αποχωριστεί;
Για να μην εγκλωβίσετε το παιδί σε μια εικόνα μωρού
που έχει ανάγκη να θηλάζει για να ηρεμεί. […]

Παιδί και Μαθηματικά

Αλήθεια, τα μαθηματικά είναι μόνο αριθμοί; Μήπως στο σχολείο οι εμπειρίες περιορίζονται σε ασκήσεις με αριθμούς, παραβλέποντας ωστόσο ότι τα μαθηματικά είναι ένα ζωντανό εργαλείο που το χρησιμοποιούμε καθημερινά;

Στην προσχολική ήδη ηλικία τα παιδιά χρησιμοποιούν τη μαθηματική σκέψη εντελώς φυσικά και αβίαστα, όταν για παράδειγμα τοποθετούν τους κύβους τον έναν πάνω στον άλλο με σειρά μεγέθους, εκτιμούν ότι το βότσαλο είναι βαρύτερο από το φτερό, υπολογίζουν ότι το κουτί είναι πολύ μικρό για να χωρέσει όλα τα αυτοκινητάκια κ.ο.κ. […]

«Συναίσθημα Γλυκό
Συναίσθημα Πικρό.
Όλα Μέσα Στον Κόσμο Αυτό!»

Τα παιδιά όσο μεγαλώνουν τόσο μεγαλύτερη σταθερότητα και διάρκεια σε σχέση με το παρελθόν αποκτούν τα συναισθήματα τους. Και αυτό γιατί όσο μεγαλώνουν μπορούν να διαχωρίζουν τον εαυτό τους από τους άλλους.

Η ντροπή, ο θυμός, η ζήλια, η αυτοαξιολόγηση, η περηφάνια, η ενοχή, η χαρά, η αγάπη είναι μερικά από τα συναισθήματα που βιώνει μέσα από το περιβάλλον του, το οικογενειακό, το σχολικό και το φιλικό. Έτσι νιώθει υπερηφάνεια όταν οι πράξεις του είναι συμβατές με τους κανόνες και άγχος  όταν οι πράξεις του δεν είναι σωστές. […]

Ένα απ’ τα πιο έντονα και συνηθισμένα «αρνητικά» συναισθήματα, που ταλαιπωρεί τις παιδικές κυρίως ψυχούλες, είναι το αίσθημα του φόβου. Οποιοδήποτε άγνωστο ερέθισμα και κατά συνέπεια μυστηριώδες και απειλητικό, μπορεί να ενεργοποιήσει το φόβο στα μικρά παιδιά, αφού δεν είναι σε θέση να το εξηγήσουν ή δεν έχουν την εμπειρία και τις άμυνες να το αντιμετωπίσουν. Είναι ένα συναίσθημα που εμφανίζεται ισχυρό, τόσο σε ψυχικό όσο και σε σωματικό πολλές φορές επίπεδο. Είναι μία αντίδραση που μπορεί να προέρχεται από τη ζωηρή παιδική φαντασία η οποία είναι ικανή να πλάσει απίθανα σενάρια, θα πρέπει όμως να αντιμετωπιστεί με τρόπους δραστικούς και βιωματικούς ώστε να μη φρενάρει την υγιή ψυχική ανάπτυξη και την ευαίσθητη ιδιοσυγκρασία τους. […]