Η περίοδος προσαρμογής στον παιδικό σταθμό αποτελεί ένα στοίχημα και για τις δύο πλευρές. Οι γονείς χρειάζεται να επιτρέψουν στο παιδί τους να τους «αφήσει» και το μικρό παιδί να μπορέσει να «αφεθεί» με ασφάλεια σε ένα νέο περιβάλλον με καινούργια πρόσωπα. Πιθανόν τις πρώτες μέρες το παιδί να αναζητά τη μητέρα του ή το πρόσωπο το οποίο κυρίως το φρόντιζε ως τότε. Οι συμπεριφορές μπορεί να ποικίλουν από έντονο κλάμα ή τάση για απομόνωση και άρνηση να αφήσει το άτομο που το συνοδεύει.
Η συμπεριφορά των παιδιών ποικίλει. Κάποιες μέρες μπορεί να ανυπομονούν για την ώρα που θα πάνε στον παιδικό σταθμό και κάποιες άλλες ίσως να αρνούνται πεισματικά να αφήσουν το σπίτι τους. Αυτές οι φαινομενικά αντίθετες συμπεριφορές θα πρέπει να θεωρούνται φυσιολογικές και με κάποιο τρόπο αναμενόμενες. Τα παιδιά βρίσκονται σε μια φάση στην ανάπτυξή τους κατά την οποία αυτές οι συμπεριφορές θεωρούνται εν μέρει δικαιολογημένες. Η διάρκεια, η ένταση και η εμφάνιση και άλλων «ασυνήθιστων» συμπεριφορών θα μπορούσαν να κινητοποιήσουν τους γονείς και να ζητήσουν μια συμβουλή από ειδικούς (τον παιδίατρο του παιδιού, την παιδαγωγό ή έναν ψυχολόγο).
Ορισμένα παιδιά αναφέρουν πώς πέρασαν τη μέρα τους, ενώ κάποια άλλα δεν αναφέρουν σχεδόν τίποτα. Αυτό βέβαια είναι φυσιολογικό και δεν χρειάζεται να ανησυχεί τους γονείς. Ίσως οι πολλές και συχνές ερωτήσεις των γονιών να μπερδεύουν τα παιδιά, τα οποία πιθανόν να μη γνωρίζουν τι θα έπρεπε να απαντήσουν. Αρχικά, ίσως να αποτελεί στόχο να παραμείνει το παιδί στον παιδικό σταθμό για όσο χρόνο νιώθει ότι αντέχει. Αυτές οι «δοκιμαστικές» μέρες βοηθούν το παιδί να αρχίσει να εξοικειώνεται με τα νέα πρόσωπα και να τα πηγαίνει καλά μαζί τους. Ορισμένα παιδιά ζητούν επίμονα να έχουν μαζί τους ένα αγαπημένο τους παιχνίδι ή αντικείμενο. Οι γονείς θα μπορούσαν να ενθαρρύνουν το παιδί σε αυτό, όταν μοιάζει σημαντικό και βέβαια να ενημερώσουν τις παιδαγωγούς.
Το πρώτο διάστημα η ψυχραιμία των γονιών στις «ιδιοτροπίες» του παιδιού και η διακριτική παρατήρηση των αλλαγών που ίσως εμφανίζονται, φαίνεται να διευκολύνουν την προσαρμογή του παιδιού. Οι γονείς χρειάζεται να προσπαθήσουν να διακρίνουν πίσω από τα παράπονα του παιδιού αν υπάρχουν σοβαρότερα ζητήματα που το απασχολούν. Συγκεκριμένα, οι γονείς θα μπορούσαν να εντοπίσουν πιθανές δυσκολίες, κυρίως αν λάβουν υπόψη μια συμπεριφορά που εμμένει και μοιάζει να προβληματίζει έντονα το παιδί.
Στον παιδικό σταθμό τα παιδιά καλούνται να εξερευνήσουν έναν καινούργιο χώρο, όπως και στο σπίτι τους. Αν το παιδί εξερευνά με μεγάλη διστακτικότητα ή δεν δείχνει ενδιαφέρον για παιχνίδι στο οικείο του περιβάλλον, αρχικά θα προσπαθήσει να προσαρμοστεί και εκεί με τον ίδιο τρόπο. Αυτές οι παρατηρήσεις είναι ιδιαίτερα σημαντικές τις πρώτες εβδομάδες ή μήνες στον παιδικό σταθμό. Κάθε παιδί χρειάζεται ένα χρονικό διάστημα (το οποίο μπορεί να διαφέρει) για να προσαρμοστεί και να βρει το ρυθμό του. Ασφαλώς αποτελεί μεγάλη κατάκτηση του μικρού παιδιού και των γονιών του, να μπορέσει να ανταπεξέλθει σ’ αυτήν την αλλαγή και να αρχίσει να γίνεται πιο κοινωνικό!
Καλή Σχολική Χρονιά!!!