… να έρχονται οι παλιοί σου μαθητές
να σε αγκαλιάζουν, να σε φιλάνε, να σου λένε πως σε αγαπάνε
και θέλουν να τους κάνεις μάθημα πάλι..
… να έρχονται σε ‘σένα να τους ανοίγεις το φερμουάρ
του μπουφάν που έχει πιαστεί, γιατί η κυρία όλα τα μπορεί..
… να τους μαθαίνεις να δένουν τα κορδόνια τους
… να ακούς κάθε πρωί «Κυρία, είσαι πολύ όμορφη» ενώ εσύ νιώθεις χάλια..
… να κόβεις απλά τις άκρες από τα μαλλιά σου και όλα να λένε
«Μεγιά κυρία!» ενώ κανείς άλλος δεν το είχε παρατηρήσει..
… να θέλουν να παντρευτείς, πιο πολύ κι απ’ όσο θέλει η μαμά σου!
… όταν παίζετε μαζί να θέλουν να σου κρατούν το χέρι στον κύκλο..
… να σου δίνουν μια αγκαλιά ενώ τους διορθώνεις το γραπτό
… να κλαίνε και να βρίσκουν καταφύγιο στην αγκαλιά σου..
… να χτυπάνε στο παιχνίδι και να θέλουν μόνο εσένα να τους καθαρίσεις την πληγή..
… να έχουν σχολάσει το μεσημέρι και να σε βλέπουν
στο δρόμο το απόγευμα και να σε χαιρετάνε και το βράδυ
και να σε ξαναχαιρετάνε..
… να ζωγραφίζουν και στο τέλος όλες οι ζωγραφιές να ‘ναι για ‘σένα και με αφιέρωση
… όταν κάτι σε απασχολεί να το καταλαβαίνουν και να σου λένε «Τι έχεις κυρία;»
… να σε καλούν στα party τους
… να ετοιμάζουν party έκπληξη για τα γενέθλιά σου
… να χαίρονται που πλησιάζει η γιορτή σου
… να τα μαλώνεις και να σε αγαπάνε
… να σε λένε κατά λάθος «Μαμά»
… να σου λένε τα μυστικά τους
… να θέλουν να σου πάνε την τσάντα στο γραφείο για να μην κουράζεσαι
… να σου προσφέρουν κάτι από το φαγητό τους
… να ’’σκοτώνονται’’ για το ποιος θα σου δανείσει κάτι που χρειάζεσαι
… να σου λένε πως σ’ αγαπούν πολύυυυυυ
… να σου λένε πως όταν μεγαλώσουν θέλουν να γίνουν δάσκαλοι και δασκάλες
… να σε αγκαλιάζουν τόσο σφιχτά που δεν μπορείς να αναπνεύσεις..
… να λάμπουν από χαρά όταν παίζεις μαζί τους στην αυλή
… να σου λένε τι όνειρο είδαν χθες..
Και τελικά, όσο και αν μας κόβουν τα φτερά, την
αγάπη των παιδιών δεν μπορούν να την κόψουν…
Βενετία Χονδροκούκη
Νηπιαγωγός